Moet nog ff wat vertellen.

Aan wombat Minivan (zie mijn vorige verhaal over de Australia Zoo) zit trouwens nog een heel verhaal vast. Haar moeder werd aangereden terwijl Minivan nog in de buidel zat. Degene die hen aanreed heeft de baby wombat naar een opvangcentrum voor wilde dieren gebracht. En deze meneer reed in een minivan, vandaar de ongebruikelijke (auto)naam van wombat Minivan !
De verzorgers van Minivan vertelden dat zij soms heel erg in paniek kan raken van een heel klein dingetje en dan de hele tent op stelten zet. Zou dat komen door haar rare start in het leven ? Denk het wel, waarom zou dat voor dieren anders zijn dan voor ons ? Ook dieren kennen trauma's en hebben gevoel !!!

Ikke heb gister goed de toerist uitgehangen... Je kon op de foto met koala's enzo, en je kon op de foto met Steve Irwin... Nee gekheid natuurlijk, ze hadden daar een paar achtergronden waaruit je kon kiezen, waaronder eentje met Steve Irwin met een krokodil in zijn armen. Er wordt dan gewoon een foto van jou gemaakt en jouw foto wordt in de achtergrond geplaatst. Dus ikke sta op de foto met DE Steve Irwin ;-).

De dieren in de Australia Zoo worden trouwens extreem goed verzorgd... Zoals op de foto in het vorige berichtje te zien is worden de schapen uitgelaten, maar ook de wombats, tijgers en sommige krokodillen (en misschien ook wel andere dieren) worden aan een tuigje uitgelaten, alsof het hondjes zijn... Volgens de verzorgers van de wombats omdat ook zij wat afwisseling, andere geuren en een andere omgeving nodig hebben, geweldig toch ?

Zat net ff te kijken hoeveel verhaaltjes ik al geschreven heb en dat zijn er dus echt heel veel, want ik heb bijna elke dag geschreven. Eigenlijk beste wel erg dat ik zelfs op reis nog zoveel achter de computer zit...
Maar het is natuurlijk niets anders dan een dagboek bijhouden, zoals ik in de paar weken dat ik op reis ben heel veel meiden heb zien doen. Alleen schrijven zij hun verhaaltje in een schrift, terwijl ik een dagboek bijhoud op het internet, compleet met alle bijbehorende foto's. Voordeel daarvan is dat je niets kunt vergeten te vertellen, en dat je niet honderd keer hetzelfde verhaal hoeft te vertellen als je weer thuis bent. Nadeel is misschien dat eventueel geinteresseerde inbrekers kunnen zien dat je weg bent, maar er valt bij mij toch totaal niets te jatten (heb geen kostbaarheden in huis en jaren 60 meubilair), dus ach.

Over een uurtje ga ik op de bus richting Noosa, waar ik een nachtje ga koesen in het YHA aldaar. Ik ga vroeg, dan kan ik in Noosa een 'wildlife walk' doen en misschien koala's in het wild zien...