White Water Rafting, Tully River

Tsja, hoe zal ik eens beginnen? Klein ongelukje gehad vandaag... (mijn ene gouden oorring ligt op de bodem van de Tully River, snifje).

Volgens Sezane van Wanderers Travel in Sydney moest ik beslist gaan wildwatervaren (op zijn Engels: white water rafting, zie http://www.ragingthunder.com.au). Toen al had ik er mijn bedenkingen bij omdat ik niet zo goed kan zwemmen, maar volgens haar kon er niets gebeuren. En normaal gebeurt er dus ook niks. Ja iemand dondert eens uit de boot als het erg stuitert, maar het gebeurt zelden dat boten omslaan.

Om een lang verhaal kort te maken: mijn boot (met gids Jesse) is omgeslagen in de stroomversnelling "3 ways", wat weer een onderdeel is van The Maze, wat weer een onderdeel is van Tully River. En ik was niet in paniek, ik deed alles precies zoals het ons voorgekauwd was. Dus omhoog komen onder de boot, onder / in de boot even ademhalen voordat je onder de rand door duikt om het touw aan de rand beet te grijpen. Het enige wat niet meewerkte was de VERSCHRIKKELIJKE kracht van het water... Het lukte me niet om het touw aan de boot vast te houden, waarna ik de stroomversnelling in schoot. Het lukte me ook niet (zoals ons voorgekauwd was) om op mijn rug te draaien met de voeten vooruit. Dat moet, dan kunnen de voeten namelijk als stootkussens voor de rotsen fungeren.

Om kort te gaan: ik heb een heleboel rotsen van dichtbij bekeken en gevoeld. De stroomversnelling was een meter of 50 lang en ik heb alle 50 meter heel erg meegemaakt en liters rivierwater ingeslikt. Op een gegeven moment dacht ik echt "dit is het einde". Dat was het ook, maar dan van de stroomversnelling. Toen zag ik gelukkig één van de andere boten en werd mij door de gids van die boot een touw toegeworpen. De gids trok mij naar de boot toe en hees mij in de boot, want mijn krachten waren zo ongeveer op. Toen ze allemaal bezorgd vroegen of alles OK was, tsja, toen begon mijn kraantje behoorlijk te druppelen. Mijn Ierse bootgenote, die dezelfde tocht had gemaakt als ik, kreeg een lachstuip. Tsja...

Nou goed, toen nog 1 stroomversnelling voor het tijd was voor de lunch. De lunch was heerlijk... Helaas (of moet ik zeggen gelukkig ???) deed mijn arm behoorlijk zeer en ik had niet het idee dat ik nog goed kon peddelen. Het laatste stukje van de tocht ben ik dus aan de wal gebleven. Het was mooi (zie foto's), maar laat mij maar op een bokkend paard zitten !!!

Op de foto's van de boot zit ik in het midden, achteraan (of rechts, net wat je wilt).

Ma: je krijgt zeer binnenkort een pakje voor mij van Natasja, daar zit een dressoir in voor mijn poppenhuis. Leek me handiger om dat nu naar jou huis te laten sturen. Weet je dat ff (het dressoir had ik voor mijn vakantie al gekocht).